Weekje met Paolo

Maandag was het eindelijk zo ver!! Om 11 uur heeft de chauffeur van U2AFRICA mij naar het vliegveld gebracht om Paolo op de halen. Het was erg druk achter de douane, dus het duurde meer dan een uur voordat hij eindelijk door de deuren kwam lopen. Wij waren allebei ontzettend gelukkig dat we elkaar na 8 weken weer in de armen konden sluiten. We hebben de taxi gepakt naar African Heart, de backpackers waar ik al deze 8 weken gewoond heb. Na kennis gemaakt te hebben met iedereen hebben we de spullen in de kamer gezet, even een douche genomen en zijn we naar Grand Casino Grand West gegaan om te genieten van een concert van John Legend. Hij kan echt ongelooflijk goed zingen, vooral live!

Dinsdag zijn we samen naar het project gegaan en heeft Paolo kennis kunnen maken met al mijn kindjes. 's Ochtends zijn we met alle kinderen naar het theater gegaan, naar een voorstelling van Pinocchio. Paolo had al meteen een vriendje die hem ook de rest van de dag niet meer alleen liet. Akhona is een flinke jongen, die erg lastig kan zijn en nooit mee uit genomen wordt. Met kerst probeert het weeshuis alle kindjes onder te brengen bij familie, vrijwilligers of host family's. Akhona was vorig jaar samen met 2 andere kindjes nog in het weeshuis, omdat ze niemand voor hen konden vinden. Hij was vandaag dus ook extra gelukkig met alle aandacht die hij van Paolo kreeg. Eindelijk werd hij ook eens opgetild en rond geslingerd zoals de andere kinderen.
Na het project zijn we naar Jerry's geweest. Jerry's is mijn favoriete burgertent in Kaapstad. Daar moest ik Paolo natuurlijk mee naar toe nemen! Na een heerlijke burger gegeten te hebben, hebben we de taxi genomen naar Canal walk om lekker naar de bioscoop te gaan. Uiteindelijk hebben we helemaal geen film gezien, want de winkels waren veel te leuk haha.

Woensdag is altijd mijn vrije dag, dus vandaag zijn we de stad in gegaan. We zijn naar het kasteel de goede hoop geweest en naar het six district museum. Ik was daar erg van onder de indruk, dus wilde het graag aan Paolo laten zien. Het is belangrijk om de historie van Kaapstad te weten, omdat je er nog steeds heel veel van terug ziet. Zo begrijp je meer waarom de mensen leven zoals ze leven en waar de grote verdeeldheid van arm en rijk vandaag komt.
Eind van de middag zijn we naar Camps Bay gegaan om wat strandwinkeltjes te bekijken, bij een heerlijke italiaan te eten en de zonsondergang te zien. De zonsondergang viel wat tegen, omdat het bewolkt was.

Donderdag hadden we gepland om een dagje uit te gaan met mijn prinsesje Neveah. Paolo zat nog steeds met Akhona in zijn hoofd en wilde heel graag vragen of we hem ook mee mochten nemen. Normaal gesproken mag er maar 1 kind per vrijwilliger mee, maar omdat Akhona nooit uit gevraagd wordt en ze het zo lief van ons vonden, mochten we Akhona ook mee nemen. We hebben ze meegenomen naar de Company Gardens voor een picknick. In dit park hebben ze heel veel eekhoorns die gewoon uit je hand eten. Wij dachten dat ze het leuk zouden vinden, maar ze vonden de eekhoorns doodeng. Elke keer als er een eekhoorn te dicht bij kwam klampte Akhona zich vast aan Paolo's been en Neveah begon te krijsen. Oeps... Gelukkig ging het na een kwartiertje beter en konden we wel even rustig wat eten en drinken in het gras.
Vervolgens zijn we naar Waterfront gegaan waar ze even gespeeld hebben en we geluncht hebben bij de Mac Donalds. Als leuke afsluiter had Akhona in zijn luier gepoept, maar blijkbaar was het zoveel dat het aan alle kanten zijn luier uit kwam. Snel vochtige doekjes gekocht, een nieuw shirt en hem verschoond in de wc. We hadden wel een schone broek, onderbroek en luiers mee gelukkig. Minder prettige eerste ervaring met luiers verschonen voor ons haha.
Om half 3 hebben we ze weer terug gebracht naar het weeshuis. Zelf zijn we toen weer terug gegaan naar Waterfront om daar lekker winkeltjes te kijken en uit eten te gaan. We hebben heerlijk gegeten in een typisch Afrikaans restaurant onder het genot van een heerlijke Afrikaanse wijn, de Hidden Valley Pinotage.

Vrijdag was de dag aangebroken waar ik al lang tegen op zag. Ik moest afscheid nemen van het weeshuis, al mijn lieve kindjes, de backpackers en de andere vrijwilligers. Voor het weeshuis had ik ballonnen en een schminker geregeld. Helaas waren ze vergeten dat er al een grote groep mensen van een andere organisatie kwam om wat met de kinderen te doen, dus moest ik het annuleren. Ik mocht 's ochtends wel trakteren, dus dat heb ik gedaan. Voor ieder kind had ik een bakje gemaakt met vanille ijs, stukjes banaan en vruchten hagel. Ze hebben heerlijk zitten smullen en de bakjes letterlijk uitgelikt.
Het moeilijkste moment van de dag was toen ik gedag moest zeggen tegen Neveah. Ze was ook ontzettend gek op Paolo en dat maakte het nog moeilijker voor mij. Ik zou echt niets liever willen dan haar mee nemen naar huis. Ze heeft een speciaal plekje in mijn hart veroverd. Toen ik daar aankwam kon ze nog geen woord spreken, ze huilde om alles en de staff en vrijwilligers vonden haar maar lastig. Ik vond haar meteen heel speciaal en gaf haar elke dag heel veel aandacht. Uiteindelijk was een van de eerste woorden die ze zei mijn naam en dat voelde zo speciaal. Nu kent ze alle namen van de kinderen en kan ze ook veel dingen benoemen. Ze huilt ook veel minder, omdat ze zich nu beter uit kan drukken. Wij gaan dit kleine meisje zeker missen! Ik heb haar een hele dikke kus en knuffel gegeven en verder niks gezegd. Ze is twee jaar en begrijpt het toch niet als ik echt afscheid neem. Ik wilde ook niet dat ze het verdriet bij mij zou zien of voelen. De tranen kwamen gelukkig pas in het busje terug naar de backpackers.
's Avonds zijn Paolo en ik naar de Houtbay Harbour Market geweest. Hele leuke overdekte markt met eet kraampjes, souvenirs en goede live muziek. Daarna hebben we onze spullen opgehaald in de Backpackers en naar een hotel gegaan in Sea Point.

Ik schrijf deze blog nu vanuit onze super luxe appartement met zwembed in Sea Point. Even een weekendje heerlijk genieten, na vier dagen samen op een eenpersoons matras geslapen te hebben. Zo meteen gaan we naar een hostel in Table view, waar we de laatste week zullen blijven.

Volgende week gaan we nog naar een township waar we alle spullen zullen brengen die Paolo meegenomen heeft. Als we daar geweest zijn zal ik nog een laatste blog schrijven.

Heel veel liefs van ons,

xxx