Weer een drukke week achter de rug!
Blijf op de hoogte en volg Chardonnay
22 Oktober 2014 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Afgelopen week heb ik elke dag aan het schrijven van een nieuw reisverslag gedacht, maar aan het einde van de dag was ik te moe en ging ik toch lekker mijn bedje in! Ik heb best een drukke week gehad. Laat ik beginnen met vorige week woensdag.
Vorige week woensdag ging ik met een groepje en onze chauffeur Leonard naar de townships om te zien hoe de mensen daar leven. De townships zijn hele arme krottenwijken. De mensen hebben geen eigen toilet en douche, maar gebruiken openbare toilet hokjes die in de townships staan. Wassen doen ze ook bij de openbare kraantjes in de townships. De huizen zijn zelfgebouwde hutje van bij elkaar gezocht materiaal. Ik had kleurpotloodjes en kleurboekjes mee genomen om uit te delen aan de kindjes. Ze waren er heel blij mee. Ook hebben we tijdens de tour een school, crèche, lokale pub en mensen thuis bezocht. Op deze plekken hebben we ook wat geld achter gelaten als dank voor de gastvrijheid. Het is verschrikkelijk om te zien dat deze mensen heel lastig uit deze situatie kunnen komen. Ze hebben geen geld, geen opleiding en vaak ook geen baan. Daarbij zijn er veel alcohol en drugs verslaafde in de townships. De kinderen worden niet gestimuleerd om naar school te gaan en hebben eigenlijk dezelfde toekomst voor zich. Ik loop daar dan en weet dat er niks is wat ik er aan kan doen. Je voelt je dat zo machteloos, verwend en schuldig dat je het zo goed hebt thuis. Ik wil ze graag geld geven, maar ik weet dat het de situatie niet verandert.
Zaterdag ochtend kwam Helene, een meisje die ook vrijwilligster is in het weeshuis, naar mij toe. We hebben samen de mini bus genomen naar de stad en daar lekker rond gekeken. De mini bus is hier een heel goedkoop vervoersmiddel. Het is zo'n klein 10 persoons busje. Een man schreeuwt uit het raam wie er mee willen rijden en ze rijden over de grotere wegen door de stad. Je kan overal in en uit stappen. Je moet alleen eerst even roepen dat je eruit wil en dan stopt die. Het is niet het meest comfortabele vervoersmiddel, maar het hoort echt bij Kaapstad. De meeste busjes vallen van ellende uit elkaar, maar ach voor 10 rand (70 cent) ben je in de stad!
's Middags zijn we met een groep de Lion's head gaan beklimmen. Het plan was om de ondergaande zon te zien vanaf de berg, maar we waren 2 uur te vroeg en het klimmen was iets lastiger dan wij dachten. We moesten echt klimmen op rotsen en langs gevaarlijke paadjes. In het donker terug leek ons niet zo'n succes! Het uitzicht was echt prachtig vanaf de top. Het was zeker het klimmen (en de spierpijn van de dagen erna) waard.
's Avonds zijn we met zijn allen uitgegaan op Longstreet. Dat was ook erg gezellig!
Zondag ochtend ben ik samen met Helene naar het strand in Camps bay gegaan. Heerlijk nog een paar uurtjes op het strand geslapen en vervolgens lekker geluncht bij een italiaans restaurant aan de boulevard. Na het zonnen hebben we de taxi gepakt naar het stadion om de wedstrijd Ajax Cape town - Kaizer Chiefs te gaan bekijken. De supporters van Kaizer Chiefs waren allemaal heel leuk gekleed met gekke sokken, shirts, hoeden, brillen en vuvuzela's. De sfeer was echt goed in het stadion. Het voetbal zelfs was niet echt van hoog niveau, maar zeker leuk om een keer mee te maken.
Dinsdag middag mocht ik even een uurtje bij de baby's kijken. Ik had dat gevraagd en toen mocht ik ze ook vasthouden en de fles geven. Ik vind het zo geweldig om zo'n klein mensje vast te houden. Die kleine lieve handjes en voetjes!
Vandaag hadden Helene en ik twee kindjes mee genomen naar het aquarium. We hadden aan het personeel in het weeshuis gevraagd welke kindjes nooit mee uit genomen worden en die kindjes gekozen. Unathi en Inathi zijn twee schatjes, maar kunnen ook heel ondeugend zijn. Vrijwilligers nemen vaak de 'makkelijke' kindjes mee uit. Ze waren overigens super makkelijk en stil. Bijna eng stil! Ze waren zo onder de indruk van de auto's, het verkeer en de hoeveelheid mensen dat ze heel bang en stil werden. In het aquarium werden ze gelukkig weer zichzelf en zag ik die heerlijke lachjes weer op hun gezicht. Ze genoten van alle aandacht, de vissen, het eten en het spelen. We hebben ze lekker verwend met ijs, patatjes en een knuffel pinquïn. Om half 3 hebben we ze weer terug gebracht naar het weeshuis. Beide vielen in de taxi in slaap!
Nu ga ik heerlijk met bedje in na deze drukke week.
Veel liefs en dikke kus,
xxx
ps. Ik hoorde dat mensen een kaartje naar mij hebben gestuurd. Echt super lief, maar ik ontvang hier helaas helemaal niks. De post staakt hier al maanden!
Vorige week woensdag ging ik met een groepje en onze chauffeur Leonard naar de townships om te zien hoe de mensen daar leven. De townships zijn hele arme krottenwijken. De mensen hebben geen eigen toilet en douche, maar gebruiken openbare toilet hokjes die in de townships staan. Wassen doen ze ook bij de openbare kraantjes in de townships. De huizen zijn zelfgebouwde hutje van bij elkaar gezocht materiaal. Ik had kleurpotloodjes en kleurboekjes mee genomen om uit te delen aan de kindjes. Ze waren er heel blij mee. Ook hebben we tijdens de tour een school, crèche, lokale pub en mensen thuis bezocht. Op deze plekken hebben we ook wat geld achter gelaten als dank voor de gastvrijheid. Het is verschrikkelijk om te zien dat deze mensen heel lastig uit deze situatie kunnen komen. Ze hebben geen geld, geen opleiding en vaak ook geen baan. Daarbij zijn er veel alcohol en drugs verslaafde in de townships. De kinderen worden niet gestimuleerd om naar school te gaan en hebben eigenlijk dezelfde toekomst voor zich. Ik loop daar dan en weet dat er niks is wat ik er aan kan doen. Je voelt je dat zo machteloos, verwend en schuldig dat je het zo goed hebt thuis. Ik wil ze graag geld geven, maar ik weet dat het de situatie niet verandert.
Zaterdag ochtend kwam Helene, een meisje die ook vrijwilligster is in het weeshuis, naar mij toe. We hebben samen de mini bus genomen naar de stad en daar lekker rond gekeken. De mini bus is hier een heel goedkoop vervoersmiddel. Het is zo'n klein 10 persoons busje. Een man schreeuwt uit het raam wie er mee willen rijden en ze rijden over de grotere wegen door de stad. Je kan overal in en uit stappen. Je moet alleen eerst even roepen dat je eruit wil en dan stopt die. Het is niet het meest comfortabele vervoersmiddel, maar het hoort echt bij Kaapstad. De meeste busjes vallen van ellende uit elkaar, maar ach voor 10 rand (70 cent) ben je in de stad!
's Middags zijn we met een groep de Lion's head gaan beklimmen. Het plan was om de ondergaande zon te zien vanaf de berg, maar we waren 2 uur te vroeg en het klimmen was iets lastiger dan wij dachten. We moesten echt klimmen op rotsen en langs gevaarlijke paadjes. In het donker terug leek ons niet zo'n succes! Het uitzicht was echt prachtig vanaf de top. Het was zeker het klimmen (en de spierpijn van de dagen erna) waard.
's Avonds zijn we met zijn allen uitgegaan op Longstreet. Dat was ook erg gezellig!
Zondag ochtend ben ik samen met Helene naar het strand in Camps bay gegaan. Heerlijk nog een paar uurtjes op het strand geslapen en vervolgens lekker geluncht bij een italiaans restaurant aan de boulevard. Na het zonnen hebben we de taxi gepakt naar het stadion om de wedstrijd Ajax Cape town - Kaizer Chiefs te gaan bekijken. De supporters van Kaizer Chiefs waren allemaal heel leuk gekleed met gekke sokken, shirts, hoeden, brillen en vuvuzela's. De sfeer was echt goed in het stadion. Het voetbal zelfs was niet echt van hoog niveau, maar zeker leuk om een keer mee te maken.
Dinsdag middag mocht ik even een uurtje bij de baby's kijken. Ik had dat gevraagd en toen mocht ik ze ook vasthouden en de fles geven. Ik vind het zo geweldig om zo'n klein mensje vast te houden. Die kleine lieve handjes en voetjes!
Vandaag hadden Helene en ik twee kindjes mee genomen naar het aquarium. We hadden aan het personeel in het weeshuis gevraagd welke kindjes nooit mee uit genomen worden en die kindjes gekozen. Unathi en Inathi zijn twee schatjes, maar kunnen ook heel ondeugend zijn. Vrijwilligers nemen vaak de 'makkelijke' kindjes mee uit. Ze waren overigens super makkelijk en stil. Bijna eng stil! Ze waren zo onder de indruk van de auto's, het verkeer en de hoeveelheid mensen dat ze heel bang en stil werden. In het aquarium werden ze gelukkig weer zichzelf en zag ik die heerlijke lachjes weer op hun gezicht. Ze genoten van alle aandacht, de vissen, het eten en het spelen. We hebben ze lekker verwend met ijs, patatjes en een knuffel pinquïn. Om half 3 hebben we ze weer terug gebracht naar het weeshuis. Beide vielen in de taxi in slaap!
Nu ga ik heerlijk met bedje in na deze drukke week.
Veel liefs en dikke kus,
xxx
ps. Ik hoorde dat mensen een kaartje naar mij hebben gestuurd. Echt super lief, maar ik ontvang hier helaas helemaal niks. De post staakt hier al maanden!
-
22 Oktober 2014 - 23:19
Merel:
Leuk geschreven Chardo! Wat een contrasten zeg.. Als je jouw week zo leest achter elkaar, voel je dat heel erg. Erg leuk dat je ook zoveel uitstapjes kunt maken! Slaap lekker, Liefs X -
23 Oktober 2014 - 00:23
Oma:
Zo meissie je hebt weer het wat mee gemaakt. De township is inderdaad erg voor die mensen.
Maar fijn dat de kindjes zo blij waren met de potloden en kleurboeken.
En ja dat moe zijn, kan ik wel begrijpen. Overdag eist veel van je.
Maar blijf genieten van alle mooie ervaringen.
Liefs en een dikke kus voor je van opa en oma. -
23 Oktober 2014 - 09:28
Lianne:
Heel indrukwekkend wat je allemaal meemaakt. En idd een groot verschil. Hele verdrietige dingen waar je weinig aan kan doen, maar ook hele mooie. En super lief van jullie dat jullie de kindjes hebben meegenomen die anders nooit gevraagd worden. We zijn heel trots op jou dat je dit doet. Echt respect. Liefs Cathy, Demy, Yuri & Lianne xxx -
23 Oktober 2014 - 12:20
Karel:
Werkelijk waar prachtig geschreven meid! Alleen heb ik wel een foutje ontdekt : ARME Krottenwijken, dit is een contaminatie, krottenwijken duidt al op armoede. Sta boven die moeheid.
Lõbus ja hoia kõva,
Karel
-
28 Oktober 2014 - 12:23
Marianne:
Heftig hoor Chardonnay om in de krotten wijken geweest te zijn.
Ook al kun je hun situatie niet veranderen als je iets doet ook al lijkt het er niet toe te doen er gebeurt wel wat en dat doet er toe . Een glimlach een fijn moment even weten dat er mensen zijn die je wat willen geven. Je weet nooit wat zo'n moment in een mensen leven kan doen nu of misschien later.
Mooie foto's heb je gestuurd we beleven jou reis echt mee zo. super dat er tijd is om ook zoveel leuke dingen te doen.
We kijken uit naar je volgende verslag.
liefs Marianne -
30 Oktober 2014 - 16:20
Marschaaaa:
Arme Karel
Jouw Nederlands is volgens mij ook niet zo best.
Arme krottenwijken is GEEN CONTAMINATIE, maar een pleonasme!!
Oftewel minder commentaar de volgende keer
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
